"Ελπίζω να με κρίνετε με επιείκεια"Έχουν περάσει ήδη 7 χρόνια από την πρώτη μου δισκογραφική μου απόπειρα μαζί με τους Απέναντι με το single «Το παρελθόν θυμήθηκα», τραγούδια από το παρελθόν των Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, το ομότιτλο του Χ. Βασιλειάδη και Στράτου Καμενίδη, Άκη Πάνου, και άλλους.
Έπειτα, η Λίνα Νικολακοπούλου και ο Νίκος Αντύπας μου χάρισαν το «Ναι θα πω». Δυο χρόνια μετά ήρθε το «Πέρασμα» στην προσωπική μου δισκογραφία, με τραγούδια των Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Θύμιου Παπαδόπουλου, Σμ. Παπαδοπούλου, Λ. Δημόπουλου, Τάκη Μπουρμα, και άλλους. Ξεχώρισαν το «Παει καιρός¨», «Το τσιγάρο βαρύ», και άλλα.
Μετά ήρθαν οι «Τρεις ευχές», όπου τις πραγματοποίησα και ήρθε το «Παιχνίδι είναι» των Αντώνη Βαρδή και Στέφανο Κορκολή, με στιχουργούς όπως ο Ν. Μοραΐτης, η Β. Γεροθόδωρου, Ρ. Ρούση, και άλλοι.
Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι κι εγώ τη ζωή, σαν ένα παιχνίδι που κάποτε νικάς, άλλοτε χάνεις, πέφτεις, ξανασηκώνεσαι, γελάς, κλαις και ΠΑΝΤΑ συνεχίζεις.
Μετά φόρεσα τα «Ψηλά τακούνια» της Σάννυ Μπαλτσή, ενηλικιώθηκα και έγινα ολόκληρη γυναίκα.
Κλείνω, λοιπόν, αυτόν τον κύκλο μαζί με τους υπέροχους συνεργάτες μου...
«Στο δρόμο»
Επέλεξα δυο πολύ σπουδαία τραγούδια, το «Ένα χειμωνιάτικο πρωί» της Ελένης Βιτάλη και την «Πριγκηπέσα» του Σωκράτη Μάλαμα, πλησιάζοντας τα με πολύ αγάπη και ελπίζω να με κρίνετε με επιείκεια.
Και τέλος, ένα τραγούδι από τη Σερβία, του Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς, σε στίχους του δικού μας Νίκου Μωραΐτη με τίτλο «Πόσο».
Στο δρόμο, λοιπόν, γιατί εκεί μέσα κρύβεται το Όνειρο, το πάθος, η αγάπη και η ελπίδα...
Σας ευχαριστώ όλους θερμά...
Μελίνα Ασλανίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου