"Πες μου αν ακούς αυτό το θόρυβο είναι της μοναξιάς, δεν τη διάλεξα Πες μου αν ακούς τη σιωπή, είναι μια πληγή που την άντεξα θέλω να πω φτάνει ως εδώ Όλα αλλάζουν κι όλα φεύγουν μακριά είναι άγρια πουλιά, δε με τρομάζουν έχω τα μάτια ανοιχτά, είναι ακόμα ανοιχτά βλέπω τα δέντρα, έχουν στις ρίζες νερό."
Όταν θέλεις να πεις «φτάνει, ως εδώ», και ενώ βλέπεις γύρω σου καμμένους κορμούς και τη ζωή να φεύγει σαν κάτι τόσο ασήμαντο, συνεχίζεις να πιστεύεις πως στη ρίζα, κάπου μέσα βαθιά, υπάρχει ακόμα νερό. Υπάρχει ακόμα ελπίδα.” - Στέλιος Δάβαρης
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου