Η Ελευθερία Αρβανιτάκη στις 2 Αυγούστου μίλησε στην εκπομπή “Άκου να δεις” που παρουσιάζει ο Γιάννης Μπλέτας, από τη συχνότητα του «HXOS FM 94,2» στο Ρέθυμνο.
Σχετικά με όλες τις μουσικές εκδηλώσεις που έχουν γίνει μόδα τελευταία, η τραγουδίστρια δήλωσε :
«Δεν βρίσκω κακό το θέμα των βραβείων, όπως ποτέ δε συμμετείχα και στα βραβεία του Αρίωνα, γιατί θεωρώ ότι ο τρόπος που γίνονται είναι αστείος και δεν υπάρχει η απαιτούμενη σοβαρότητα. Το Μad είναι ένα μουσικό κανάλι και στηρίζεται κυρίως στα video clip. Δεν συμμετέχω, γιατί δεν είναι τα video clip μου κάτι που με χαρακτηρίζουνε. Δεν έχω καμία αντίρρηση, απλώς δε θεωρώ τον τρόπο που γίνονται σοβαρό και πρέπει να είναι και από σοβαρούς ανθρώπους. Είναι που δε με εκφράζει ο τρόπος, όχι τα βραβεία.»
Όσον αφορά την κατάσταση στην ελληνική δισκογραφία δηλώνει : «Η καταστροφή οφείλεται και στις δισκογραφικές εταιρείες, δίνοντας στον κόσμο ένα ανούσιο υλικό, διαμόρφωσαν και τα ΜΜΕ ένα πιο εύπεπτο γούστο, κάτι που συμβαίνει σε όλη την ελληνική κοινωνία και είναι κάτι που πληρώνουμε σήμερα. Η φούσκα που ζούμε τόσα χρόνια. Για να χαράξει πορεία ένας καλλιτέχνης ακόμα και σήμερα πρέπει να έχει στόχο. Πρέπει να ξέρει τι θέλει. Δε γίνεται αλλιώς. Πρέπει να έχει διαμορφωθεί αυτό που θέλει να κάνεις ένας καλλιτέχνης από πολύ νωρίς. Ακόμα και τα όχι στην καριέρα σου πρέπει να τα λες από νωρίς.»
Μίλησε ακόμη για τα συναισθήματα που βιώνει σε κάθε συναυλία «Έχει να κάνει κυρίως μόνο με το κοινό, έχει να κάνει με τον εάν η συναυλία πήρε και έδωσε αυτά που έπρεπε. Και αυτό φαίνεται μόνο στην ανταπόκριση που έχει το κοινό, τη χαρά που σου δίνει εσένα αυτή η σχέση. Είναι μεγάλο στοίχημα για το εάν υπάρχει συνεννόηση μαζί με το κοινό όλα τα χρόνια. Είναι τεράστια χαρά. Μετά τη συναυλία δε μπορώ να ησυχάσω για τις τουλάχιστον 2 με 3 ώρες από την ενέργεια που έχεις πάρει από το κοινό. Δηλαδή δεν είναι μετά να πας για ξεκούραση! Στα τελευταία τραγούδια της κάθε συναυλίας υπάρχει μια μαγική συνεννόηση με το κοινό, χωρίς να το επιδιώκεις.»
Επίσης, η Ελευθερία Αρβανιτάκη αναφέρθηκε στην ελληνική μουσική, τους αγανακτισμένους αλλά και για το εάν υπάρχουν σήμερα ακόμα παραμύθια.
«Ζηλεύω την Ελληνική μουσική ολόκληρη. Από την Δημοτική μουσική μέχρι συνθέτες και στιχουργούς που δεν πρόλαβα λόγω γενιάς, μέχρι και σύγχρονους, όπως του Κραουνάκη και πιο παλιά του Λοίζου.--- Ο καθένας θα πρέπει το όνειρό του να το κάνει πραγματικότητα, να το κάνει στόχο, να το πάρει απόφαση και να μην παρεκκλίνει. Ένας καλλιτέχνης δε θα αντέξει εάν είναι κατασκευή και μόνο. Πρέπει να είναι αυθεντικός...»
«Φυσικά και είμαι αγανακτισμένη. Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιος άνθρωπος που δεν είναι. Έχω πάει και στο Σύνταγμα τον πρώτο καιρό που τα πράγματα ήταν πιο αυθεντικά.»
«Παραμύθι είναι η ζωή μας. Ακόμα και στις σχέσεις με τους ανθρώπους επιδιώκεις το παραμύθι. Παραμύθι είναι η γοητεία της ζωής μας. Μπορεί να διαψευσθούμε, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Το ότι θέλουμε να το καλλιεργούμε και να το φτιάχνουμε είναι απαραίτητο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου